We wonen alweer bijna een jaar in Rottum – op de oudste wierde op het Hogeland. Een wierde, werft warft of varft of wurt is eigenlijk niets anders dan een terp – een ophoging in het landschap. Deze heuvel levert ons dan ook de mooiste vergezichten op. We hadden totaal geen weet van het schoon een vergezicht je bieden kan. Voor we naar het verre noorden trokken – zoals trekvogels overwinteren – werden we gewaarschuwd voor de winters. Het zou koud, guur, grauw en onherbergzaam zijn – en dan hadden ze het nog niet eens over de continue aanhoudende wind.
Nou die winter bleek een eitje – Koud – jazeker, veel wind – behoorlijk, maar die oneindige horizon met daarboven de prachtige luchten waren hartverwarmend. De mooiste winterse taferelen werden met ons gedeeld – wat wil een mens nog meer zou je denken.
De lente heeft zich ook al aangekondigd. De tuin staat vol met sneeuwklokjes, narcissen, tulpen en op de takken van de fruitbomen prijken al volle bloemknoppen. Er valt nog het nodige op te ruimen maar elk stukje wat we bijwerken levert weer veel voldoening op en een fantastisch vooruitzicht voor de jaren die komen gaan.
Sinds wij op het Hogeland vertoeven is Irma volledig losgegaan op het schilderen. In een eigen atelier met fantastisch licht is dat ook weer niet zo vreemd. De omgeving inspireert en die expressie-drift laat zich goed vertalen naar het schildersdoek. Met name acrylverf maar nu de doeken kunnen blijven staan (er is zelfs een extra ezel aangeschaft) wordt ook olieverf steeds vaker geroerd. Als dat nog niet genoeg is wordt er nu ook volop getekend en geschetst – veelal kleine objecten of doodles in kleine schetsboekjes.
O en die B&B – tja die gaat dus niet meer door. Nog voor de zomer krijgen wij een nieuwe permanente bewoner op de bovenverdieping – Binnenkort starten de werkzaamheden om er een waar paleisje van te maken.
Veel reuring dus! Iets waar we met enthousiasme naar uit kijken – nog meer genieten op onze Hoogelandsche Wierde