Eiland Gevoel

Alleen als je er geweest bent weet je wat het is. Het gemis als je weer vertrekken moet. Hoe het Noordzeestrand je onverbiddelijk als een magneet naar haar toe weet te trekken. Hoe de wind door het wuivende helmgras minuscule zandkorreltjes jouw kant op blaast. De manier waarop de wolken altijd als een aanstormende kudde paarden even de pas inhoudt als ze het strand bereiken. De weidsheid die zich achter elke duintop weet schuil te houden. De onmiskenbare geluiden – de zee op de achtergrond, een plots afzwaaiende meeuw op zoek naar voedsel, de wind die om je oren fluit.

Alleen op het eiland weet je die sfeer te vinden…en te vangen. En gevangen heb ik het. Elke keer als ik er weer naar kijk – voel ik de wind, het zand, ik zie het helmgras wuiven – ik ben heel even bij mijn eiland gevoel.